Lotnisko Kąkolewo powstało w latach 60-tych XX. wieku decyzją Ministra Obrony Narodowej jako lotnisko wojskowe, najpierw jako lotnisko zapasowe dla 45 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Babimoście, a następnie 62 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego w Krzesinach. Lotnisko zabezpieczało także działanie innych jednostek lotniczych, między innymi lotnisk we Wrocławiu (Wrocław-Strachowice) i Sochaczewie (Bielice).
W latach 1971-1972 wybudowano asfaltobetonowy pas startowy, drogi kołowania i płyty postojowe przystosowane do przyjmowania samolotów myśliwskich typu Mig-21 oraz dodatkową infrastrukturą techniczną. Zaplecze lotniska w postaci tzw. koszarowca tj. budynku zostało zlokalizowane na północ od lotniska w kierunku miejscowości Kąkolewo. W budynku zlokalizowane były kuchnia, stołówka, wartownia, pokój dowódcy i szefa, dyżurka, kancelaria, a także magazyn broni, magazyn szefa kompani, pokój dla kadry od środków technicznych (radary), sale żołnierskie, świetlica, toalety i łazienki. Przez cały okres funkcjonowania lotniska, stałą służbę pełniło tutaj 30-35 żołnierzy.
Po roku 1996 Wojsko Polskie przestało wykorzystywać lotnisko, które uległo likwidacji, a teren przeszedł w ręce prywatne.
W roku 2015 Aeroklub Poznański zapoczątkował proces przywracania pierwotnej funkcji tego terenu rejestrując lądowisko Kąkolewo. W kwietniu 2017 r. Aeroklub Poznański im. Wandy Modlibowskiej stał się właścicielem nieruchomości na której zlokalizowane jest lotnisko, a 18 lipca 2019 roku decyzją Urzędu Lotnictwa Cywilnego Lotnisko Kąkolewo (EPPG) zostało wpisane do rejestru lotnisk publicznych.
